Er svarið aukin forsjárhyggja?

Sem barnfæddum Akureyring svíður mér sárt að alla helgina hafa dunið á okkur fréttir af skrílslátum, ökuníðingum, slagsmálum, líkamsárásum og öðrum óspektum frá Akureyri. Fjölmiðlar hamast hver í kapp við annan að draga fram allt hið neikvæða við atburðinn sem Akureyringar stóðu að með miklum myndarskap. Í öllum frétta flaumnum mátti þá finna eina litla línu í blöðum dagsins þar sem sagt var að viðburðurinn Bíladagar hefði farið fram með miklum sóma. Bílaklúbbur Akureyrar sem í áratugi hefur staðið fyrir bílasýningum og uppákomum í kringum 17. júní með miklum myndarskap, stendur á bak við þennan viðburð. 

Bæjarstýra Akureyringa sem þrátt fyrir að vera sjálfstæðiskona, er orðin helsti merkisberi forræðishyggju. Hún hamast nú við að reyna að ná tökum á skrílslátum einstaklinga sem allt of lengi hafa fengið að komast upp með öfgafulla hegðun víða um land. Svo langt gengur nú þessu forystukona að hún markvisst reynir að lágmarka heimsóknir unglinga til bæjarins.

Það er ekkert svar að útiloka unglinga frá bæjarfélaginu, þegar öllum má vera ljóst að einungis lítill hluti þeirra er til vandræða. Ég legg til við þig ágæta bæjarstýra að þú skoðir aðra möguleika eins og breytingar á lögreglusamþykkt bæjarins sem mundi gefa lögreglu aukið vald til að beita þungum fjársektum fyrir skrílslæti. Einnig mætti skoða að setja upp borgaralegt eftirlit þar sem bæjarbúar sjálfir kæmu til aðstoðar lögreglu. Í þessu mætti virkja íþróttafélög, björgunarsveitir, og fleiri. 

Akureyringar eru og eiga að vera stoltir af bænum sínum. Það felst ekkert stolt í því að láta fámennan hóp kúga sig. Það felst ekkert stolt í því að gefast upp, það felst ekkert stolt í því að banna gestum að koma ef þeir eru á ákveðnum aldri. Stoltið felst í því að láta alla vita að þeir séu velkomnir til þessa góða bæjar en um leið að skrílslæti verði ekki liðin og þeir sem verði uppvísir af þeim verði teknir föstum tökum, svo föstum að þeir munu hugsa sig um áður en þeir koma aftur.  Á bak við það mundi allir bæjarbúar flykkja sér og ganga um stoltir. 

Hrós í þessari umræðu fær Jóhannes í Bónus fyrir að standa gegn forræðishyggjunni.  

Ég hvet norðanmenn til að segja nei við forræðishyggju og taka þess í stað ruddana strax úr umferð. Harkalegar aðgerðir gagnvart þeim sem eiga það skilið spyrjast fljótt út og halda öðrum fautum frá.  

265 mál til lögreglu á Akureyri

Athugasemdir

[Löggan (IP-tala skráð) 16.6.2008 kl. 23:00]

Án þess að ég sé nokkuð að gera lítið úr atburðum helgarinnar fyrir norðan þá er staðreyndin sú að þessi málafjöldi lögreglunnar er ekki óalgengur fyrir "venjulega" helgi í miðborg Reykjavíkur. Ég er ekki að tala um langa helgi, eða menningarnótt...bara helgi í byrjun mánaðar til dæmis, þegar allir eru búinir að fá útborgað og svona og skella sér í bæinn..og allt fer til fjandans. Það ástand sem verður þegar ungmenni, og raunar fullorðið fólk líka, fer út að skemmta sér er orðið alveg ótrúlegt. Og þegar lögreglan þarf að beita hörðu þá er oftar en ekki kallað "valdníðingar" og "Gas, gas". Myndbönd sem sýna ætlað harðræði lögreglu eru sýnd í öllum fjölmiðlum og á youtube en það gleymist yfirleitt að þau sýna sjaldnast byrjun mála eða það sem á undan gekk á, aðeins hvernig málið endaði.

En það er líka gaman að sjá að almenningur sveigist til og frá í umtali um lögreglu og löggæslu eftir því sem nær heimahögunum dregur, og hallar nú heldur á hlið ólátaseggjanna eftir þessa helgi fyrir norðan og fagna ég því. En ég veit líka að einhliða myndbönd eiga eftir að birtast síðar meir, þau gera það alltaf, og þá sér fólk bara harðræði og úthrópar lögregluna og hennar liðsmenn enn á ný.

 Svo kemur inn í þetta umræðan um Tazerbyssur og hvort eigi að leyfa okkur sem erum í lögreglunni að nota slík vopn. Sjálfur er ég ekkert rosalega spenntur fyrir þvi að bera slíka græju, en af tvennu illu vil ég frekar vita af henni í lögreglubifreiðinni og til taks heldur en að standa með kylfuna mína og tóman varnarúðabrúsa gegn "spíttuðum" manni með stóran eldhúshníf sem virðist ekki finna til áhrifa úðans né sársauka vegna kylfuhögganna. Og svo yrði ég stunginn því ekki erum við í skotheldum eða hnífheldum vestum heldur.

 Það má vera að tazerinn geti verið hættulegur í einhverjum tilvikum en það gleymist líka oft að á honum er myndavél sem fer sjálfkrafa í gang þegar vopnið er dregið og þar af leiðandi auðveldara að skera úr um hvort nauðsynlegt hafi verið að beita vopninu og við hvaða aðstæður það var gert. Svo má spyrja sig, ef hann verður ekki í boði, hvað eigum við þá að fá..byssur? Nei takk, ekki fyrir mig. En tazerinn er eina millistigið milli kylfu og varnaúða og svo alvöru skotvopna held ég sem raunhæft væri að nota hér á landi. Og það er orðið ljóst að kylfan og varnarúðinn eru ekki að duga sem skyldi lengur þar sem ólátaseggir og geðsjúkir glæpamenn eru alltaf að ganga harðar og hættulegar fram.

 En hvað veit ég? Ég er bara lögga sem vinn í miðbænum um helgar en þetta er allavega mín skoðun. Og ég ætla að baða mig í þessum stuðningi sem lögreglan nú nýtur eftir helgina eins lengi og hann endist.

[Viðar Garðarsson, 16.6.2008 kl. 23:39]

Sæll löggumaður

Ég get ekki með nokkru móti gert mér í hugarlund það ástand sem þú og þínir félagar eruð að eiga við um helgar í henni Reykjavík. Ég er þó þeirrar skoðunar að við leysum þessi mál ekki með auknum vopnaburði lögreglu. Við þurfum regluverk sem er skilvirkt, regluverk sem tryggir að skrílslæti verði ekki eftirsótt og smart.

Því miður er það að hluta til vandi dagsins í dag, það að ögra yfirvaldinu, standa uppi í hárinu á lögreglunni, hreykja sér á því að níðast á þeim sem eru varnarlausir og varnar litlir. Þetta þykir smart (er inn eins og unglingarnir segja).

Við þurfum að breyta hugarfari megin þorra landsmanna sem hingað til hafa snúið sér undan þeim sem hæst gala í stað þess að láta þá vita að hegðun þeirra sé óæskileg.

Í auglýsinga bransanum mundi þetta líklega kallast ímyndar vandi valdhafanna. Kanski er réttara að tala um brotna sjálfsmynd þjóðarsálarinnar.

[Löggan (IP-tala skráð) 17.6.2008 kl. 20:48]

Sæll Viðar,

Ég er sammála því að vopnaburður er engin lausn, enda eigum við aldrei að beita vopnum nema þegar aðrar lausnir hafa ekki borðið árangur. Að kveða niður mótþróa með vopnum er heldur ekki lausn á vandamálinu sem olli honum.

En hjá Íslendingum hefur alltaf verið satt að góðir hlutir gerast hægt! Og þangað til að löggjafinn setur einhver vitræn viðurlög við skrílslátum og ofbeldi og fólk fer að átta sig á því að hegðunin í miðbænum og annarstaðar á mannamótum nær ekki nokkurri átt, þá stendur lögreglan illa að vígi og er raunar í sívaxandi hættu á alvarlegum meiðslum. Ég hef ekki verið í lögreglunni nema í 5 ár og ég sé mikinn mun á starfinu hvað varðar ólæti og hörku í ofbeldi. Þetta vex ár frá ári.

 Og það er ekki eins og það sé ekki oft reynt að slasa lögreglumenn en sem betur fer hefur enginn slasast lífshættulega eða dáið ennþá. Sjálfur hef ég mætt mönnum með rörtangir og önnur barefli eða jafnvel eggvopn. Hingað til hef ég sloppið með skeinur en ég veit ekki hversu lengi ég verð svo heppinn.

Og þá spyr fólk oft, " hvers vegna hættirðu ekki í löggunni fyrst þetta er svona hættulegt og ömurlegt allt?" Það er góð spurning... Ég hugsa að svarið við henni sé að ég hef brennandi áhuga á starfinu og ég mun ekki hætta fyrr en í fulla hnefana. Ég er ekki í lögreglunni fyrir launin enda væri ég þá löngu hættur. En það kemur að því að maður gefst upp á þessu ef ekkert batnað og þá mun ég bætast í hóp félaga minna sem eru þegar orðnir skynsamari en ég og búnir að segja upp. En hver ætlar þá að sinna þessu þegar þeir sem hafa metnað og áhuga eru farnir vegna bágra kjara, vaxandi áhættu og varnaleysis? Hver er það sem heldur á varnarúðanum og mundar kylfuna?

Lokaorð mín hérna verða um varnarúðann okkar og kylfa versus Tazer. Varnarúðinn er góður til síns brúks og andskoti sárt er að fá hann í andlit og augu ef áhrifin eru mikil. Sá galli er hinsvegar á honum að hann virkar illa á fólk sem er undir miklum áhrifum örvandi efna eða alvarlega geðveikt. Slíkt fólk skynjar oftar en ekki sársauka á annan hátt en við hin, eða bara alls ekki.  Þá þýðir lítið að beita kylfunni líka.

Þegar Tazer er notaður gegn einhverjum skiptir sársaukaskyn eða hversu bilaður viðkomandi er engu máli lengur. Vöðvarnir taka völdin, viðkomandi stífnar upp og hefur ekki stjórn lengur. Mér er sama hversu harður viðkomandi er, það breytir engu, tazer virkar á alla.

Er Tazer-notkun áhættulaus..? Sumir segja já og aðrir segja nei, en ég er nokkuð viss um að lögreglulið um allan heim myndu ekki prófa og æfa tazer-notkun á hvor öðrum ef áhættan væri veruleg.  Auðvitað er alltaf áhætta á meiðslum þegar Tazer er beitt við raunverulegar aðstæður, fólk fellur við og getur hlotið áverka það. En ef það þyrfti að bera það saman við að fólk væri barið í götuna með kylfu þá hugsa ég að áverkarnir myndu blikna í samanburði við það. Kylfunotkun er að mínu mati mun hættulegri kostur en Tazer og ég hugsa að ef slysa- og dauðsfallatíðni kylfu- og Tazernotkunar yrði borin saman þá myndu tölurnar stinga í augun.

Og fyrir þá sem hafa áhyggjur af því að Tazerinn yrði notaður "af því bara" og auka á lögregluofbeldi þá segi ég "Muniði eftir myndavélinni sem fer sjálfkrafa í gang þegar vopnið er dregið"  Það eru engar myndavélar á kylfum og varnarúðabrúsum.

Eftirlit myndi aukast ef eitthvað væri.

En eins og áður kom fram þá er ég heldur ekki spenntur yfir því að bera Tazer. Helst myndi ég vilja að slíkur búnaður væri til taks í lögreglubifreiðinni en ekki á belti lögreglumanna. Oftast fáum við að vita um það bil í hverskonar útkall við erum að fara og þá væri hægt að undirbúa sig. En það kemur fyrir að aðstæður breytast skjótt og koma mönnum í opna skjöldu líka.

En þetta er mín skoðun, af tvennu illu vil ég frekar Tazer en byssu. Og auðvitað mannsæmandi laun en það er allt annað mál:)